Sporten, Plannen en een mooie verassing

Nieuwe Sportschema’s: Fysieke Uitdagingen

Afgelopen week stond in het teken van nieuwe uitdagingen, gezelligheid en een geweldige verrassing. Ik ben begonnen met mijn nieuwe sportschema’s, iets waar ik al een tijdje naar uitkeek. Via Virtuagym heb ik vier schema’s gemaakt die me uitdagen om meer afwisseling in mijn trainingen te brengen. Waar ik eerst bijna alles op de kinesis wand van Technogym deed, heb ik nu gekozen voor een mix van kinesis, apparaten, halters, stangen en dumbbells. De variatie in de schema’s houdt me scherp en zorgt ervoor dat ik al mijn spiergroepen train.

Elke training begint met tien minuten op de loopband, waarbij ik ook wat strek-oefeningen doe voor mijn bovenlichaam. Daarna volg ik mijn schema voor de dag, zoals borst en triceps op dag 1, rug en biceps op dag 2, schouders en armen op dag 3, en tenslotte benen en buik op dag 4. Het voelt goed, al is het soms best pittig. Naast sporten houd ik mijn voeding bij met een app die samenwerkt met Virtuagym. Komende week wil ik hier nog beter naar gaan kijken en een goed eetschema maken, zodat ik mijn energie nog beter kan verdelen.

Balans vinden in mijn dagplanning

Naast het sporten heb ik ook een mentale uitdaging opgepakt: het maken van een dagplanning. Dit kostte me veel energie, want ik blijf constant denken of ik niets vergeten ben. Elke keer dat er iets nieuws in mijn hoofd schiet, moet ik de planning weer aanpassen, wat veel tijd en mentale energie kost. Na veel aanpassingen heb ik de planning uiteindelijk in mijn Apple-agenda gezet, met kleurcodes voor overzicht: blauw voor gewone taken en rood voor belangrijke afspraken. Het geeft me nu rust om een plan te hebben, al wijk ik er soms nog wel van af als dingen anders lopen.

Balans vinden tussen fysieke en mentale inspanning is cruciaal in mijn herstel. [Lees hier mijn eerdere blog over omgaan met vermoeidheid na hersenletsel](link naar blog over vermoeidheid), waar ik dieper inga op hoe ik mijn energie verdeel.

Een verrassende verjaardag met een Weber BBQ

Het absolute hoogtepunt van de week was echter mijn verjaardag vieren op zaterdag met vrienden. We waren met z’n zevenen, en het was echt een gezellige avond. Ik had een borrelplank gemaakt met Spaanse worstjes en lekkere kazen, en later op de avond bakte ik focaccia pizza broodjes en serveerde ik wat mini-snacks. Iedereen had genoeg te eten en te drinken, en de sfeer was perfect.

Wat ik totaal niet had verwacht, was de verrassing die mijn vrienden voor me hadden. Eerst kreeg ik een geweldig BBQ-kookboek cadeau. Ik was al heel blij met het boek, maar toen zei een vriendin dat er nog iets bij hoorde en dat ik even mee naar buiten moest. Daar stond een prachtige Weber BBQ in de kofferbak van de auto! Ik was echt even stil van verbazing en vond het zo’n geweldig cadeau.

Naast deze geweldige verrassing kreeg ik van mijn andere twee vrienden ook cadeautjes waar ik heel blij mee was, maar die BBQ was echt iets wat ik totaal niet had zien aankomen. De rest van de avond hebben we heerlijk genoten, en we eindigden met een karaoke-sessie. We kozen om de beurt een liedje uit op Apple Music, en met de songteksten op tv zongen we lekker mee. Het was een avond om niet te vergeten, vol lachen, zingen en genieten. De volgende dag voelde ik me wel behoorlijk moe, en ik heb ’s middags nog een paar uurtjes geslapen om bij te komen van alle gezelligheid.

BBQ inspiratie:  koken en gezelligheid

Het BBQ-idee van mijn vrienden kwam voort uit een eerdere BBQ die ik deze zomer organiseerde. Toen gebruikte ik een kleine elektrische BBQ en hield ik het simpel met zelfgemaakte satéspiesjes, een Griekse salade, en een koude pesto pastasalade. Het was allemaal lekker en gezellig, maar mijn vrienden vonden dat een grote BBQ beter bij mij paste. Ze hebben gelijk, want die nieuwe Weber geeft me weer inspiratie om volgende zomer nog meer BBQ’s te organiseren. En de voorwaarde is al gesteld: volgend jaar moet ik weer een BBQ organiseren, en misschien wel meer dan één!

Herstel na een herseninfarct en de uitdagingen van Bechterew

Wat ik ook wil delen, is dat mijn weg naar waar ik nu ben niet zonder hobbels is geweest. Voor mijn Hersenz-traject had ik al veel last van overprikkeling, en ook tijdens dat traject was dat een grote uitdaging. Ik kreeg toen ook wekelijks migraineaanvallen. Die migraine heb ik nog steeds, maar gelukkig niet meer wekelijks. Doordat ik meer in balans ben gekomen, is de frequentie van de aanvallen afgenomen.

Het Hersenz-traject, dat anderhalf jaar duurde, hielp me om beter met de gevolgen van mijn herseninfarct om te gaan, maar de weg was zwaar. Er waren momenten waarop ik door de overprikkeling soms helemaal niet meer uit mijn woorden kon komen. Dat was echt een moeilijke tijd, maar stap voor stap leerde ik omgaan met mijn klachten.

Daarnaast ontdekte ik twee jaar geleden dat ik de ziekte van Bechterew heb, een reumatische aandoening die veel pijn veroorzaakt. Die diagnose heeft me extra gemotiveerd om te blijven bewegen en te trainen, omdat ik weet dat het helpt om de pijn en klachten beter te beheersen. De combinatie van de klachten door mijn infarct en de pijn door de ziekte van Bechterew was soms zwaar, maar juist die tegenslagen hebben me aangespoord om actief te blijven.

Mentale steun en herstelproces

Ondanks dat ik nu veel meer in balans ben, praat ik nog steeds met een psycholoog. Het herstelproces blijft pittig, en het is fijn om met iemand te kunnen praten die me helpt alles een plek te geven. Ik deel dit omdat het belangrijk is om te laten zien dat herstel niet lineair is. Iedereen heeft zijn eigen uitdagingen, en ik hoop dat mijn verhaal je kan inspireren om op zoek te gaan naar wat voor jou werkt.