De waarheid achter mijn lach

De waarheid achter mijn lach: Wat je niet ziet aan hersenletsel

Op het eerste gezicht zie je misschien iemand die lacht, iemand die graag sport, wandelt met zijn hond Lara, en plezier maakt met vrienden. Maar er is meer aan de hand dan wat je op het oppervlak ziet. Achter die lach schuilt een realiteit die ik niet altijd kan of wil laten zien: de constante zoektocht naar balans in een leven dat drastisch veranderde na mijn herseninfarct.

Hersenletsel is onzichtbaar, maar het is er altijd. Het beïnvloedt mijn energie, mijn concentratie, en soms zelfs mijn vermogen om simpele gesprekken te voeren. Veel mensen zien alleen de buitenkant, en dat is prima—ik wil niet altijd dat iedereen het volle verhaal weet. Maar hier, op BrainStrong, wil ik het wél delen. Waarom? Omdat ik geloof in de kracht van eerlijkheid en het belang van het laten zien van wat er werkelijk gebeurt, ook als het moeilijk is.

Het onzichtbare gevecht

Laatst had ik een telefoongesprek dat een uur duurde. De man aan de andere kant van de lijn praatte continu en luisterde naar mijn gevoel nauwelijks naar wat ik zei. Hij vroeg me op een gegeven moment of ik het allemaal kon volgen. Eerlijk antwoordde ik dat ik het meeste van wat hij had gezegd niet had meegekregen omdat hij zo snel ging. Ik realiseerde me dat ik eerder had moeten ingrijpen, maar ik zat er wat versuft bij en zat maar te gapen.

Na het gesprek voelde ik me helemaal uitgeput. Het kostte me zoveel energie dat ik er de rest van de dag last van had. Uiteindelijk besloot ik om het vervolg van het gesprek per e-mail voort te zetten, maar met iemand anders: een vrouw waarmee ik eerder gesproken had. Zij was rustiger en luisterde echt naar wat ik te zeggen had. Dit was mijn manier om de situatie op te lossen, omdat ik mezelf beter kan uiten in schrift. Schrijven geeft me de tijd om na te denken en niet meteen te hoeven reageren, maar ik wil niet altijd die weg kiezen. Ik wil mezelf trainen om ook in gesprekken beter te worden.

Sociale momenten en grenzen

In sociale situaties, vooral wanneer er wat gedronken wordt, gaat het vaak best goed. Ik geniet van de momenten van ontspanning en het gezelschap van goede vrienden. Toch is het lastig om volledig eerlijk te zijn met mensen die je leuk vindt, maar die je niet heel vaak ziet. Thuis merken deze mensen namelijk niet hoe ik me voel, en als ik dan vertel waar ik last van heb, lijkt het voor hen soms raar of onverwacht. Dit is een gebied waar ik aan werk: ik ben begonnen om steeds eerlijker te zijn in mijn communicatie over mijn hersenletsel en de effecten daarvan op mijn energie. Ik wilde vaak bij alles aanwezig zijn, maar dat bracht me soms in situaties waarin ik dagenlang ziek was.

Een eerlijk verhaal

Wat ik met BrainStrong wil bereiken, is niet alleen anderen inspireren met mijn verhaal, maar ook eerlijk zijn over de realiteit. Ik heb nog steeds te maken met veel uitdagingen, en soms vlieg ik uit de bocht. Ik ben niet iemand die alle antwoorden heeft op wat het beste werkt, maar ik wil wel laten zien wat voor mij werkt. En als het een keer niet goed gaat, wil ik ook dat laten zien. Het leven met hersenletsel is een proces van vallen en opstaan, en ik hoop dat mijn openheid anderen inspireert om hun eigen balans te vinden, ongeacht de uitdagingen die ze tegenkomen.

Wat jij kunt verwachten

In de komende blogs zal ik mijn ervaringen delen over hoe ik omga met prikkels, sociale situaties, sport, en mijn zoektocht naar balans. Ik hoop dat mijn reis anderen inspireert om eerlijk te zijn over hun eigen moeilijkheden en oplossingen te vinden die voor hen werken. Dit is mijn waarheid achter de lach. Ik hoop dat je met me meereist en ontdekt hoe we, door eerlijkheid en balans, sterker kunnen worden.