Mijn eerste gastblog op Brainstrong

Even voorstellen

Mijn naam is Lindy , ik ben 25 jaar oud. Dit is mijn eerste gastblog en ik kijk ernaar uit om meer van mijn verhaal met jullie te delen.

Hoe wij elkaar leerden kennen

Eric en ik leerden elkaar kennen via een datingapp. Vanaf het eerste moment was er een bijzondere klik. Wat we toen nog niet wisten, was dat we allebei NAH hebben. Daar kwamen we pas achter tijdens het daten.

De reis die alles veranderde

In 2019 rondde ik mijn studie af en er lag een mooie baan voor me klaar bij het bedrijf waar ik mijn afstudeerstage liep. Toch besloot ik eerst nog even te reizen voordat ik aan mijn carrière begon. Ik vertrok alleen naar Bali voor een welverdiende vakantie. Op de tweede dag sloeg het noodlot toe: ik kreeg een ernstig scooterongeluk. De gevolgen waren heftig: een gebroken pols, een schedelbasisfractuur, en ik belandde in coma. De coma duurde in totaal twee maanden – deels natuurlijk, deels kunstmatig. Later werd bij mij NAH vastgesteld.

Herstellen en opnieuw leren leven

Toen ik ontwaakte, kon ik niet praten en niet lopen. Ik weet zelf niet veel meer van deze tijd, maar ik ben vrij snel weer gaan oefenen. Het leek alsof bepaalde dingen waren “opgeborgen” in mijn hoofd, en door training weer langzaam tevoorschijn kwamen. Tijdens mijn revalidatie bij het Daan Theeuwes Centrum leerde ik onder andere weer praten met mimiek en intonatie. Een van mijn persoonlijke doelen was om weer te kunnen skeeleren – iets wat ik vóór het ongeluk vaak deed. En dat lukt me inmiddels weer!

Verdriet en veerkracht

De grootste uitdagingen nu liggen bij het verwerken van prikkels en informatie, en het controleren van mijn emoties. Vooral als ik moe ben of iets onverwachts gebeurt, merk ik daar extra veel van.

Alsof het nog niet genoeg was, verloor ik tijdens mijn revalidatieproces in 2023 plotseling mijn moeder. Het voelde alsof de grond opnieuw onder mijn voeten werd weggeslagen. Het gemis is groot, en vooral op momenten dat ik een mijlpaal bereik, mis ik haar extra. Zoals de eerste keer weer naar een festival – midden in de stad, helemaal vooraan bij het podium, tussen de drukte. En dat ging hartstikke goed.

Tot slot